Het is voor de gewone man eigenlijk teveel om te lezen maar er staat toch echt in uitspraak 11:
Uitspraak Klachtencommissie DSI nr. 11 d.d. 28 november 2003 (website d.d. 4 februari 2004)
Let wel, hierin zijn vijf kontrakten op grond van dwaling vernietigd:
9 UITSPRAAK De Commissie stelt het bindend advies vast dat zij de vijf op 3 januari 2001 tussen partijen gesloten huurkoopovereenkomsten overeenkomstig artikel 6:228 BW als vernietigd beschouwd op grond van dwaling, zodat verweerder jegens klager geen rechten kan ontlenen aan deze huurkoopovereenkomsten, en dat verweerder binnen de tijd van één maand na verzending aan partijen van een afschrift van dit bindend advies aan klager terugbetaalt al hetgeen klager op grond van genoemde overeenkomsten aan verweerder heeft betaald, met rente gelijk aan de wettelijke rente over de bedragen die klager heeft betaald, per betaald bedrag te berekenen vanaf de dag dat klager dit bedrag aan verweerder heeft voldaan, tot aan de dag van terugbetaling door verweerder.
Het meer of anders gevorderde wordt afgewezen.
Uitspraak Klachtencommissie DSI nr. 11 d.d. 28 november 2003 (website d.d. 4 februari 2004)
(prof.mr. M.R. Mok, voorzitter, prof.drs. A.D. Bac RA, R.H.G. Mijné, G.J.P. Okkema en
mr. W.A.M. van Schendel)
INHOUD VAN DE KLACHT
De klacht houdt - zakelijk weergegeven - het volgende in.
Klager is op 3 januari 2001 met verweerder vijf aandelenlease-overeenkomsten voor de duur van drie jaar aange-gaan. Op grond van elk van deze overeenkomsten heeft verweerder voor klager drie pakketten aandelen aangekocht: het eerste pakket direct bij aanvang, het tweede aan het begin van het tweede contractjaar en het derde aan het begin van het derde contractjaar. Elk van de drie pak-ket-ten per overeenkomst had- dezelfde samenstelling en werd voor dezelfde prijs aangekocht. Klager dient op grond van twee van de overeenkomsten gedurende de looptijd van het contract maandelijk-se rentetermijnen van respectievelijk € 113,45 en € 112,50 te voldoen. De rente die hij op grond van de overige drie overeenkomsten was verschuldigd, respectievelijk € 7.371,00, € 7.349,76 en
€ 2.224,44, heeft hij bij vooruitbetaling voldaan. Na afloop van de contracten zal verweerder de aan-gekochte aandelen verkopen en zal klager hiervan de opbrengsten ontvangen. Klager zal het nadeli-ge verschil tussen de aankoop en de verkoop van deze aandelen aan verweerder moeten voldoen.
Klager stelt omtrent de totstandkoming van de overeenkomsten het volgende. Op 19 december 2000 heeft een adviseur van verweerder klager bezocht. Deze adviseur heeft enige uitleg gegeven over het product, waarbij hij naar klager stelt slechts over de winstmogelijkheden heeft gesproken. Eventueel verlies bracht hij niet ter sprake. In het slechtste geval zou klager geen winst maken op het contract; de maandelijkse inleg zou hij in ieder geval retour ontvangen. Klager stelt met deze ad-vi-seur te zijn overeengekomen dat zijn geld veilig zou worden belegd, mede gezien het feit dat het spaar-geld voor de kinderen betrof. De adviseur heeft hem medegedeeld dat het product veilig was en dat hij niet bang hoefde te zijn alles kwijt te raken. Klager besloot hierop tot het aangaan van de overeenkomsten.
Klager stelt dat, naar hem nu duidelijk is geworden, niet veilig is belegd. Hij wijst op het feit dat ver-weerder het tweede pakket aandelen telkens voor dezelfde prijs heeft aangekocht als het eerste, ter-wijl de koersen op dat moment lager stonden. Hierdoor heeft klager reeds bij aankoop van dit twee-de pakket een verlies geleden. Hij stelt dat verweerder hem onjuist heeft voorgelicht en wil op grond hiervan de overeenkomsten ongedaan maken. Klager verwijst hierbij naar een media-uitzending waar-in het desbetreffende leaseproduct aan de orde kwam.
Klager verzoekt de Commissie te bepalen dat hij gecompenseerd wordt voor het verlies dat hij op zijn overeenkomsten heeft geleden, door hem ten tijde van het indienen van de klacht begroot op
€ 25.078,40, alsmede dat de overeenkomsten ongedaan dienen te worden gemaakt.
INHOUD VAN HET VERWEER
Het verweer houdt - zakelijk weergegeven - het volgende in.
Met betrekking tot de twee overeenkomsten op grond waarvan klager maandelijks rente verschul-digd is, werpt verweerder de vraag op of klager voor dat deel van zijn klacht ontvangen kan worden. Klager heeft zich met betrekking tot deze klachten niet, overeenkomstig artikel 6.2 derde gedachte-streepje van het Reglement Klachtencommissie DSI, gewend tot verweerder alvorens zijn klacht aan de Commissie voor te leggen. Aanvankelijk heeft klager verweerder namelijk bericht deze twee over-eenkomsten te willen voortzetten, en klager heeft geen argumenten gegeven, anders dan de om-stan-dig-heid dat hij nadien voornoemde media-uitzending heeft gezien, waarom ook deze twee over-eenkomsten niet geldig zouden zijn. Daarom meent verweerder zich tegen dit onderdeel van de klacht niet te kunnen verweren.
Verweerder voert tegen het in behandeling nemen van de klacht nog als tweede bezwaar aan dat de overeenkomsten waarop de klacht betrekking heeft nog niet zijn geëindigd. Het is niet te voorspellen tot welk resultaat deze voor klager zullen leiden.
Niet is uitgesloten dat klager geen koersverlies zal leiden. Verweerder is van opvatting dat de Commissie daarom de klacht niet in behandeling kan nemen.
Met betrekking tot de inhoud van de klacht stelt verweerder het volgende. Verweerder heeft, bij mon-de van de voor hem werkzame adviseur, klager op 19 december 2000 tijdens een gesprek bij deze thuis uitgebreid voorgelicht over de risico’s die aan de verschillende leaseproducten zijn verbonden. Tijdens dit gesprek heeft verweerder ook gewezen op de risico’s die aan het onderhavige product zijn verbonden. Dit product heeft ten opzichte van andere door verweerder aangeboden leasepro-duc--ten een korte looptijd. Verweerder betwist dat zijn adviseur heeft gezegd dat het product altijd vei--lig zou zijn en dat daaraan geen risico’s zouden zijn verbonden. Naar aanleiding van klagers op-mer--king dat zijn investering spaargeld voor de kinderen betrof, merkt verweerder op dat klager dit tij-dens het gesprek niet kenbaar heeft gemaakt. Voorts heeft verweerder klager tijdens dit bezoek in-for-matiemateriaal betreffende het leaseproduct ter hand gesteld, waaronder een brochure. Klager heeft vervolgens, alvorens de overeenkomsten getekend retour te zenden, in alle rust kennis kunnen nemen van de inhoud ervan. Verweerder wijst op de van toepassing zijnde Bijzondere Voorwaarden Effecten Lease die op de achterkant van de contracten zijn afgedrukt.
Verweerder is van mening klager voldoende te hebben voorgelicht over de werking en risico’s van de overeenkomsten. Hij wijst hierbij onder andere op de volgende passages uit de brochure. Onder het kopje “Einde en uitbetaling” in de brochure van het onderhavige leaseproduct staat vermeld dat de belegger de volledige opbrengst van de aandelen ontvangt, “slechts onder aftrek van de nog niet afgeloste hoofdsom”. Daarbij vermeldt de brochure onder het kopje “verlengingsgarantie” dat indien de aandelen onverhoopt minder opbrengen dan de verkoopprijs, het verschil dient te worden bijbe-taald. Onder het kopje “Let op” wordt voorts uitdrukkelijk gewezen op de financiële risico’s die zijn ver---bonden aan beleggen met geleend geld, de mogelijkheid van fluctuaties in de waarde van de be-leg-ging, het feit dat de gehanteerde rendementen zijn gebaseerd op rendementen uit het verle-den, welke geen garantie voor de toekomst bieden en op het feit dat de gehanteerde bedragen uit-sluitend als rekenvoorbeeld zijn bedoeld. Naar het oordeel van verweerder bevat de brochure vol-doende in-for-matie. Verweerder verwijst hierbij naar een eerdere uitspraak van de Commissie van 6 juni 2002, nr. 01-210; JOR 2002, 163 en een recente uitspraak van de voorzieningenrechter van de rechtbank te Amsterdam. Tevens mag het risico van het kopen van aandelen met geleend geld algemeen be-kend worden verondersteld, waarbij verweerder verwijst naar een vonnis van de rechtbank te
‘s-Gravenhage, 30 juli 2003.
Verweerder stelt voorts dat niet alleen de brochure, maar ook de contracten zelf informatie over het aandelenleaseproduct bevatten. Hierin staat onder andere vermeld wat de totale leasesom is en waar-uit dit bedrag is opgebouwd. Tevens blijkt uit de contracten dat verweerder de geleende hoofd-som aan het einde van de looptijd in principe verrekent met de opbrengst van de waarden en dat het tweede pakket aandelen tegen dezelfde prijs wordt aangekocht als het eerste.
Resumerend is verweerder van mening dat hij klager via de brochure en de contracten tezamen in vol-doende mate heeft voorgelicht over de risico’s die zijn verbonden aan aandelenlease-overeen-komsten. Zoals klager ook stelt in zijn brieven, was hij op de hoogte van het feit dat de leasecontrac-ten, op grond waarvan maandelijks rente was verschuldigd, risico’s meebrachten. Hieruit volgt dat kla-ger ook op de hoogte moet zijn geweest van de risico’s die zijn verbonden aan de overeen-koms-ten waarbij hij de rentetermijnen vooruit heeft betaald. Alle lease-overeenkomsten die door klager zijn afgesloten zijn immers wat risico betreft gelijk, alleen de wijze van betalen verschilt.
Na op adequate wijze door verweerder te zijn voorgelicht over de risico’s heeft klager er welbewust voor gekozen de lease-overeenkomsten aan te gaan. Met deze overeenkomsten loopt hij zowel de goede kans op winst als de kwade kans op verlies. Het gaat niet aan nu de kwade kans op verweer-der af te wentelen.
Geheel subsidiair beroept verweerder zich op het in de overeenkomst opgenomen exoneratiebeding.
REACTIE OP HET VERWEER
In reactie op het verweer heeft klager zijn stellingen gehandhaafd en nader toegelicht voor zover hierna weergegeven.
Ten aanzien van de stelling van verweerder dat hij voldoende gelegenheid heeft gekregen de con-trac-ten en het bijbehorende informatiemateriaal te bestuderen, merkt klager het volgende op. Tijdens het bezoek van de adviseur van verweerder heeft hij direct aanvraagformulieren ondertekend. Hij be-schouwde deze aanvraagformulieren als voorlopige contracten. Het informatiemateriaal waarover hij op dat moment beschikte bestond slechts uit een folder die hij in zijn brievenbus had ontvangen.
Voorts heeft klager zijn klacht reeds ingediend vóórdat de media aandacht besteedden aan effecten-lease, zodat naar zijn mening het verwijt van verweerder dat hij slechts naar aanleiding hiervan klaagt ongegrond is. Hij heeft zich eerst later gerealiseerd dat aan de drie contracten waarbij hij de rente bij vooruitbetaling heeft voldaan hetzelfde risico verbonden is als aan de twee waarover hij de rente maandelijks voldoet. Zijn klacht richt zich tegen alle vijf de overeenkomsten.
Klager merkt op dat de adviseur van verweerder op vier van de vijf aanvraagformulieren de geboor-te-data van klagers minderjarige kinderen heeft ingevuld en de aanvragen op naam van de kinderen heeft ge-daan, zodat het verweerder niet ontgaan kan zijn dat die contracten betrekking hadden op spaargeld dat voor die kinderen was bestemd.
BEHANDELING TER ZITTING
Klager deelt mee dat hij is aangesloten bij X.
Het bezoek van de adviseur van verweerder heeft slechts een uur heeft geduurd. Dit bezoek vond plaats op verzoek van klager, naar aanleiding van een folder die klager per post had ont--vangen. Klager heeft de adviseur meegedeeld dat hij informatie wenste over de spaarvorm die naar zijn me-ning in de folder werd aangeprezen. De adviseur heeft bij deze gelegenheid enige uitleg gegeven over het product, waarbij hij geen aandacht besteedde aan het feit dat de beurskoersen op dat mo-ment reeds daalden. Klager stelt dat hij bij deze gelegenheid uitdrukkelijk kenbaar heeft gemaakt een leek op het gebied van beleggen te zijn en onder geen beding een risicovolle belegging te willen doen. De adviseur heeft hem hierop geantwoord dat het product een volkomen veilige belegging was en klager desgevraagd nadrukkelijk verzekerd dat het enige risico dat klager liep was dat hij geen winst zou maken. De adviseur heeft desge-vraagd gezegd dat klager zonder meer zijn inleg zou te-rug--ontvangen. Een dergelijk minimumscena-rio achtte de adviseur echter zeer onwaarschijnlijk om-dat gezien de te verwachten stijging van de aande-len-koersen een rendement van ca. zestien procent was te verwachten. In dit verband heeft de advi-seur opgemerkt dat klager een dief van zijn eigen por--temonnee zou zijn indien hij de contracten niet zou sluiten en het geld op een gewone spaarreke-ning liet staan. Over de mogelijkheid van een restschuld is in het geheel niet gesproken. De adviseur heeft geen brochures of ander voorlichtings-materiaal ter hand gesteld. Hij heeft klager ook niet in de gelegenheid gesteld aan de hand van zulk materiaal nog eens na te denken over het aangaan van contracten, maar integendeel na het gesprek alle documentatie, ook de brochure, weer meegeno-men. Klager deelt mee dat de aanvra-gen voor de vijf contracten direct tijdens dit bezoek zijn onderte-kend, één ten name van hemzelf en door hem ondertekend en vier die door de adviseur op naam wer--den gesteld van zijn kinderen. De adviseur van verweerder heeft de kinderen bij deze gelegen-heid gesproken en geïnformeerd naar hun geboortedatum. De destijds zestienjarige dochter heeft de op haar naam gestelde aanvraag zelf ondertekend; voor de jongere kinderen tekende klager deze for--mulieren. Klager ontving naar aan-leiding van deze aanvragen vijf contracten; één op zijn eigen naam en vier op naam van zijn kinde-ren. Deze contracten heeft klager alle zelf ondertekend. Het be-trof echter spaargeld van de destijds zestienjarige dochter zelf en hetgeen klager en zijn echtgenote hadden gespaard voor de kinderen.
Klager wijst op het feit dat de totale opbrengst van de aandelen naar de huidige schatting ca.
€ 124.000 minder zal bedragen dan het bedrag dat hij ter financiering van de aankoop van verweer-der heeft geleend, zodat een schuld gelijk aan dit bedrag zal resteren. Klager stelt dit bedrag onmo-ge--lijk te kunnen betalen. Gezien de nog korte looptijd van de overeenkomsten ligt een (veel) minder ongunstige opbrengst niet in de lijn der verwachting. Klagers echtgenote wijst er nog op dat klager en zijzelf slechts een beperkte schoolopleiding hebben genoten en daarop afgestemde, relatief laag betaalde, werkkringen hebben vervuld.
Op een vraag uit de Commissie deelt verweerder mee dat de bedoelde adviseur destijds als werk-nemer bij hem in dienst was. Inmiddels is dat echter niet meer het geval, zodat het voor verweerder onmogelijk was het onderhavige geschil met deze te bespreken. Bij gebrek aan wetenschap betwist verweerder het-geen klager stelt omtrent de gang van zaken tijdens het huisbezoek.
Verweerder herhaalt zijn stelling dat de informatie zoals hij die in de brochure heeft verstrekt vol-doen--de duidelijk is over de kenmerken en risico’s van het product. Hij wijst op het feit dat klager stelt slechts een folder per post te hebben ontvangen, maar in eerdere correspondentie refereert aan een brochure. Mocht klager de brochure niet hebben gelezen, dan verliest hij naar de mening van ver-weer-der het recht erover te klagen dat hij niet wist dat hij met geleend geld heeft belegd. Verweerder wijst voorts op het feit dat de aanvraagformulieren op zich geen verplichtingen in het leven roepen. Eerst bij ondertekening van de contracten komt een overeenkomst tot stand. Het feit dat verweerder de aandelen reeds ten tijde van het opmaken van het contract aankoopt, doet hieraan niet af. Ten slotte merkt verweerder op dat de klacht hem lijkt ingegeven door de gedaalde beurskoersen. Dit risi---co dient echter voor rekening van klager te komen, hetgeen ook duidelijk in de brochure vermeld staat.
BEOORDELING VAN DE KLACHT
Op 19 december 2000 heeft een medewerker van verweerder klager op diens verzoek, naar aanlei-ding van een per post ontvangen folder, thuis bezocht, waarbij, naar verweerder niet heeft weerspro-ken, de desbetreffende aanvraagformulieren zijn ingevuld en ondertekend. Klager stelt dat deze ad-vi-seur hem toen heeft medegedeeld dat de onderhavige aandelenlease een veilige belegging was, dat het enige risico dat klager liep was dat hij geen winst zou maken, dat hij in ieder geval zijn inleg zou terugontvangen en dat te verwachten was dat de contracten een rendement van circa zestien pro-cent zouden ople-veren. Volgens klager heeft de adviseur geen brochure of nader voorlichtings-ma-teriaal ter hand gesteld en hem niet gewezen op de risico's die het product meebracht.
Op 3 januari 2001 heeft klager met verweerder vijf aandelenlease-overeenkomsten gesloten. Deze overeenkomsten zijn te kwalificeren als strekkende tot huurkoop van aandelen. Van deze transacties is telkenmale een akte opgemaakt overeenkomstig artikel 7A:1576i BW die voldoet aan de vereisten van artikel 7A:1576j BW. Op grond van deze vijf - afgezien van de wijze van rentebetaling en de be-dra-gen waarvoor zij zijn gesloten - gelijksoortige overeenkomsten werden, met tussenpozen van één jaar, driemaal aandelen gekocht tegen de koers van de eerste aankoop.
De Commissie overweegt als volgt. Zij verwerpt de verweren, inhoudende dat zij de klacht geheel of gedeeltelijk niet in behandeling kan nemen. Het moet verweerder duidelijk zijn geweest dat klager wil--de klagen over alle vijf contracten. Dat zulks niet duidelijk bleek uit de brief waarin klager verweer-der aansprakelijk heeft gesteld, heeft verweerder niet in zijn verweermogelijkheden beperkt. Dat de contracten nog niet zijn geëindigd en niet te voorspellen is tot welk resultaat deze voor klager zullen leiden, staat evenmin aan behandeling van de klacht in de weg. Die stelling kan hooguit raken aan de bepaling van de schadeomvang, maar niet aan de bevoegdheid van de Commissie om de klacht in behandeling te nemen en evenmin aan de ontvankelijkheid van klager. Daarenboven heeft klager ‘ongedaanmaking’ gevorderd, hetgeen ook tijdens de looptijd mogelijk is.
Tegenover de gedetailleerde weergave van hetgeen volgens klager de adviseur van verweerder tij-dens het huisbezoek aan klager heeft meegedeeld, heeft ver-weerder slechts doen weten dat hij de geschetste gang van zaken bij gebrek aan wetenschap be-twist. Verweerder moet echter in staat wor-den geacht aan de hand van aan zijn medewerker gegeven instructies of door deze gemaakte aante-keningen op zijn minst globaal inzicht te verschaf-fen in hetgeen door de medewerker is of pleegt te worden meegedeeld tijdens huisbezoeken als het onderhavige. Doordat verweerder zulks heeft nagelaten, heeft hij onvoldoende gemotiveerd weerspro-ken hetgeen klager over de inhoud van dit gesprek heeft aangevoerd, zodat de Commissie zal uit-gaan van de lezing die klager gegeven heeft.
Met die concrete feitelijke gang van zaken tot uitgangspunt is in het onderhavige geval niet aanne-me-lijk geworden dat verweerder, die gebruik heeft gemaakt van een agressieve verkoopmethode en geen rekening heeft gehouden met klagers persoonlijke omstandigheden, bij het totstandkomen van de vijf overeenkomsten in voldoende mate de belangen van klager in het oog heeft gehouden. Zo heeft verweerder klager voorgespiegeld dat deze in ieder geval zijn inleg zou terugontvangen en hem slechts gewezen op de te realiseren winst, zonder dat klager op het koersrisico is gewezen. Als verweerder klager op het risico van koersdalingen had gewezen, had klager zich daarover zelf een oordeel kunnen vormen, of om (nader) advies kunnen vragen.
Onvoldoende is gebleken dat verweerder klager heeft voorgelicht over de bijzondere risico’s die wa-ren verbonden aan de huurkoopovereenkomsten zoals verweerder die klager heeft aange-boden, met name op het risico dat een schuld zou resteren. Van de constructie van deze overeenkomsten maakten immers twee termijncontracten tot aankoop van effecten deel uit, waarbij niet alleen de even---tuele winst, maar ook eventueel verlies vermenigvuldigd zou worden. Verweerder heeft welis-waar in de brochure met betrekking tot de huurkoopovereenkomsten - al aangenomen dat de door verweerder overgelegde brochure de folder is die door klager per post is ontvangen - de termijncon-structie uiteengezet, maar daarbij heeft hij de nadruk gelegd op de winst die ermee te beha-len valt. Over het verliesrisico heeft hij slechts in algemene termen gestelde waarschuwingen opge-no-men. De door de adviseur in dit geval gegeven informatie heeft deze waarschuwingen, zo zij op zichzelf al voldoende duidelijk waren, tenietgedaan. Verweerder heeft klager over het spe-ci-fieke verliesrisico van de betrokken overeenkomst dan ook onvoldoende voorge-licht. De ten dienste van de aanvragen gegeven onvolledige en daardoor misleidende informatie als hiervoor weergege-ven was van dien aard, dat klager redelijkerwijs niet erop bedacht behoefde te zijn dat de tekst van de voorwaarden bij de nadien ter tekening ontvangen contracten niet in overeenstemming zou zijn met het geschetste veel te rooskleurige beeld van de risico’s. Omdat het hier om individuele monde-linge voorlichting gaat, is niet van belang dat klager is aangesloten bij X. De door deze X bij de rechtbank te Amsterdam tegen verweerder ingestelde collectieve actie heeft betrek-king op misleiding door algemene (schriftelijke) voorlichting.
Het voorgaande brengt de Commissie tot de slotsom dat gezien de omstandigheden van dit geval verweerder in zijn verhouding tot klager bij de totstandkoming van de huurkoopovereenkomsten dermate is tekortgeschoten, dat hij klager niet aan deze overeenkomsten mag houden. De Commissie stelt als bindend advies vast dat zij de vijf op 3 januari 2001 tussen partijen gesloten huurkoopovereenkomsten overeenkomstig artikel 6:228 BW op grond van dwaling als vernietigd beschouwt, zodat verweerder jegens klager aan deze overeen-kom-sten geen rechten kan ontlenen, ook niet aan de exoneratieclausule, wat daarvan overigens zij, waarop verweerder zich subsidiair heeft beroepen. Tevens stelt de Commissie vast dat verweerder de termijnen die klager reeds heeft betaald moet terugbetalen, met rente gelijk aan de wettelijke rente daarover van-af de datum dat kla-ger deze aan verweerder heeft betaald, tot aan de dag van de terugbetaling.
UITSPRAAK
De Commissie stelt het bindend advies vast dat zij de vijf op 3 januari 2001 tussen partijen gesloten huurkoopovereenkomsten overeenkomstig artikel 6:228 BW als vernietigd beschouwd op grond van dwaling, zodat verweerder jegens klager geen rechten kan ontlenen aan deze huurkoopovereen-komsten, en dat verweerder binnen de tijd van één maand na verzending aan partijen van een af-schrift van dit bindend advies aan klager terugbetaalt al hetgeen klager op grond van genoemde over--eenkomsten aan verweerder heeft betaald, met rente gelijk aan de wettelijke rente over de bedragen die klager heeft betaald, per betaald bedrag te berekenen vanaf de dag dat klager dit bedrag aan verweerder heeft voldaan, tot aan de dag van terugbetaling door verweerder.
Het meer of anders gevorderde wordt afgewezen.
Dit is toch wat we willen? of meer... verdriedubblen!!
Mer vr gr Lease
UITSPRAAK
De Commissie stelt het bindend advies vast dat zij de vijf op 3 januari 2001 tussen partijen gesloten huurkoopovereenkomsten overeenkomstig artikel 6:228 BW als vernietigd beschouwd op grond van dwaling, zodat verweerder jegens klager geen rechten kan ontlenen aan deze huurkoopovereen-komsten, en dat verweerder binnen de tijd van één maand na verzending aan partijen van een af-schrift van dit bindend advies aan klager terugbetaalt al hetgeen klager op grond van genoemde over--eenkomsten aan verweerder heeft betaald, met rente gelijk aan de wettelijke rente over de bedragen die klager heeft betaald, per betaald bedrag te berekenen vanaf de dag dat klager dit bedrag aan verweerder heeft voldaan, tot aan de dag van terugbetaling door verweerder.
Het meer of anders gevorderde wordt afgewezen.
De uitspraken zijn genummerd per jaar.
De 10 bewuste uitspraken zijn genummerd van 8 t/m 17.
Bv. nr 10 :
UITSPRAAK
De Commissie stelt het bindend advies vast dat de klacht wordt afgewezen
en 9:
De Commissie stelt het bindend advies vast dat:
- klager na beëindiging van de overeenkomst ter zake van restschuld aan verweerder niet méér verschuldigd zal zijn dan 20% van de aankoopwaarde van de aandelen, te weten*******
Oftewel nr 11: De uitzondering bevestigt de regel.
Het belangrijkste lijkt mij voor de mensen die niet op DSI gewed hebben dat zowel DSI als AFM fouten bij Dexia geconstateerd hebben.
Hoe dat vertaald wordt in een schadevergoeding hangt nu van je advocaat af.
Alleen nog ff wachten op CGA, die zal binnenkort ook wel met een advies uit de koker komen waar je alle kanten mee uit kan, klein beetje voor de gedupeerde maar vooral de Bank het niet te moeilijk maken.........
Dat is de discussie van de komende weken:
Contract zonder verzekering is geen contract, dus vernietigen die handel. Geen geknutsel van achteraf betalen, en nog wel een premie die DSI mischien wel on overleg met Dexia heeft vastgesteld.
Volgens mij zijn ze achter onze rug om allemaal aan het rekenen
hoe ze dit voorjaar van ons af kunnen komen en wat het Dexia gaat kosten. Vanmorgen is mijn restschuld op de beurs weer met 3000 Euro
afgenomen, allemaal voor Dexia, mijn bijdrage van 20 % van de aankoopsom blijft !!!!!.
Kenners denken te weten dat dat de beurs nog een poosje blijft aantrekken, na de zomer weer wat minder. Als Dexia daarin gelooft zal ze snel haar slag willen slaan. Beetje gefilosofeer?
Krijg je als leaseverlies geen stelling neemt.!!!!!
Kenners denken te weten dat dat de beurs nog een poosje blijft aantrekken, na de zomer weer wat minder.
Bestaan er nog steeds kenners die de toekomst kunnen voorspellen? Als dat zo is, en bovenstaand citaat is waar, dan heb ik een goed advies voor je. Leen zoveel je kunt, koop aandelen, en komende zomer verkoop je ze met winst. Dan kun je je schuld aflossen en houd je geld over.
P.S. Ik geloof niet meer in "kenners" die voorspellen dat de beurs zal stijgen. Mijn restschuld is in ieder geval leergeld geweest. (niet dat ik die betaald heb hoor!)
Ik wil alleen aangeven dat DExia het wellicht niet zal riskeren dat de restschuld (als die voor hun rekening komt) over een half jaar of later weer hetzelfde dieptepunt zou kunnen bereiken als vorigjaar om deze tijd.
Volgens mij moet je gewoon niet betalen, en afwachten wat er gaat komen.
Heb zelf nooit ergens op ingegaan van Dexia, ondanks een dreiging
met BKR melding. Mijn restschuld is € 2700,- en ben ook aangesloten
bij Leaseverlies.
