De verkoper moet informeren over de levensduur van een product!

[alfatrion]

In deze reeks aan topics zijn reeds de stellingen om de bewijslast te verlengen naar twaalf maanden en om de wettelijke garantietermijn te beperken tot twee jaar aan bod gekomen. Daarnaast hebben we gekeken naar slimme producten die na een paar jaar niet meer werkten. Deze keer weer een stelling: de verkoper moet de verplichting om de consument voor de koop te informeren over de te verwachten levensduur.

De wettelijke garantie heeft een open karakter, in die zin dat de invulling ervan afhangt van de specifieke omstandigheden. Wat de consument mag verwachten van een product hangt af van de mededelingen die over dat product zijn gedaan, wat aan de koper gedemonstreerd is, waar producten van hetzelfde soort normaal gesproken geschikt zijn, wat partijen hebben afgesproken over het gebruik waar het product geschikt voor moet zijn, en wat de kwaliteit en prestaties zijn van producten van hetzelfde soort. De kwaliteit van een product is bepalend in hoe lang het product mee kan gaan bij normaal gebruik en dus mag de consument indirect ook een bepaalde levensduur verwachten. Maar er is een probleem: de Nederlandse consument is slecht geïnformeerd over de laatst genoemde termijn. Dit kan worden opgelost door de verkoper te verplichten om de consument voor de koop te informeren over de levensverwachting van een product, bijvoorbeeld door een sticker op de doos te plakken.

Ik heb hiervoor de volgende argumenten. Ten eerste, de verkoper is in staat om voor de koop de levensverwachting door middel van onderzoek vast te stellen. Hij beschikt immers over het product. Ten tweede, de meeste geschillen tussen verkoper en koper gaan over deze termijn. Die geschillen kunnen worden verkleind als beide partijen vooraf weten wat ze mogen verwachten. Dat helpt de consument ook gelijk om een geïnformeerd besluit te nemen. En betere informatie leidt tot betere besluiten.

Een aantal van jullie zal erop wijzen dat hierdoor de prijs van een product zal stijgen. Hier staat tegenover dat hiermee bespaard kan worden op de kosten die gemoeid zijn met geschillen. Bovendien kunnen verkopers de kosten laag houden door dit samen te organiseren of hierover afspraken te maken met de importeur c.q. fabrikant.

Het lijkt mij leuk om hierover eens met zijn alle een discussie van niveau te hebben. Wat vinden jullie en vooral wat zijn jullie (meest) overtuigende (tegen)argumenten daarvoor?

De stelling: de informatieplicht van de verkoper moet verruimt worden in de zin dat de consument voor de koop geïnformeerd wordt over de levensverwachting van een product, waarbij de levensduur moet worden vastgesteld op basis van objectief onderzoek.

Val de stelling aan of verdedig hem, maar doe dat wel met inhoudelijke argumenten. Je kan ook stemmen op de pol en je stem later nog veranderen.

[kuklos]

Ten eerste, de verkoper is in staat om voor de koop de levensverwachting door middel van onderzoek vast te stellen. Hij beschikt immers over het product.

Het lijkt me dat je de verkoper en de fabrikant met elkaar verwart.
Wat als (om een voorbeeld te nemen) BCC en MediaMarkt andere levensverwachtingen aan een product hangen?

[Nijogeth]

Deze onderzoeksplicht is voor de klant in mijn ogen. Je kunt van een verkoper niet verwachten dat ie standaard gaat aangeven hoe lang iets mee zou kunnen gaan.

Of is aangeven dat iets 10 dagen mee gaat ook goed en alles daarna meegenomen?

Soms moet je kunnen accepteren dat dingen eens sneller kapot gaan dan je verwacht had. Dat noem ik consumentenrisico.

[witte angora]

Een verwachting is nog altijd een verwachting, geen voorspelling of een dogmatisch feit. Daar kun je dus ook geen garanties aan koppelen.

[alfatrion]

Wat als (om een voorbeeld te nemen) BCC en MediaMarkt andere levensverwachtingen aan een product hangen?

De bedoeling is niet dat ze een getal uit de hoge hoed toveren, maar dat ze dit echt onderzoeken. Dan zijn natuurlijk altijd nog kleine verschillen mogelijk. De gene met het hoogste getal heeft een klein concurrentie voordeel.

[Nijogeth]

Komt alles pas jaren later op de markt, omdat ze eerst moeten testen hoe lang een product daadwerkelijk mee gaat. Juist ja.

[kuklos]

Wat als (om een voorbeeld te nemen) BCC en MediaMarkt andere levensverwachtingen aan een product hangen?

De bedoeling is niet dat ze een getal uit de hoge hoed toveren, maar dat ze dit echt onderzoeken. Dan zijn natuurlijk altijd nog kleine verschillen mogelijk. De gene met het hoogste getal heeft een klein concurrentie voordeel.

Ja, want dat is wat techneuten doen.

[NeoDutchio]

Hoe wil je die verwachting maken, personeel zelf een koffiezetter naar huis nemen om daar elke dag koffie te gaan drinken? Want immers wil je wel een echte uitkomst hebben. En dan na 10 jaar een verouderd systeem op de markt zetten?
En als je dan weet wat een gemiddelde levensduur is, wat dan? Stel dat die koffiezetter 10 jaar kan mee kan gaan en na 8 jaar gaat die al kapot, kan de klant dan die 2 jaar claimen? Of wilt u die informatie hebben puur vanwege de aanschaf? Dat je je keuze kan maken naar aanleiding van een verwachte levensduur? En wie controleert de uitspraken van de fabrikant? Levensduur is maar een onderdeel van de vele factoren waarop je een keuze maakt. Hoeveel onderdelen moeten er dan komen voordat men een keuze kan maken?

Wat is verwachting van een discussie hier? Wat kunt u, of gaat u, doen met de uitkomsten van al uw discussies?

[LonnieSanchez]

Sommige bedrijven geven echte garantie, ik heb een tafelventilator gekocht. Ze hebben garantie gegeven en het werkt tot nu toe prima. In werkelijkheid denk ik niet dat iemand de levensduur van elektrische producten kan kennen. Ze kunnen elk moment buiten gebruik zijn.

[juliomariner]

Hoe meet je de levensverwachting? Aantal jaren of maanden of aantal draaiuren. Daar zit toch een groot verschil in.
Alles kan wel via wetgeving gereguleerd worden maar dan ziet niemand op het laatst de bomen door het bos.
Iedereen wil minder wetten en regels maar u wilt er alleen maar meer lijkt het wel. Ik vind het dan op micromanagen beginnen te lijken. In zo'n samenleving waar echt alles in wetten en regels is gevangen wil toch niemand leven?

[Lady1234]

Als ik al die stellingen van Alfatrion, dus ook die andere topics zo eens lees, lijkt het wel of er alleen maar rotzooi op de markt is. En iedereen alleen maar problemen heeft.

Als ik in mij eigen huishouden rondkijk, ik klop vast af op hout, gaan alle apparaten jaren en jaren probleemloos mee. Van sommige zaken weet ik niet eens uit mijn hoofd of het vijftien, twintig jaar of nog langer is.

Mijn recentste aankoop was een strijkijzer van Tefal, die het niet meer deed was ook van Tefal, maar in ieder geval meer dan 20 jaar oud. Alsof het zo moest zijn gaf in diezelfde week ook mijn strijkplank de geest, maar zeker net zo oud. Wasmachine tegen de 20, droger nog ouder, vriezer zeker 15 jaar. En alles wordt en werd volop gebruikt.

Je kunt van alles wel vast gaan leggen in wetten en voorwaarden.

[NeoDutchio]

Mijn recentste aankoop was een strijkijzer van Tefal, die het niet meer deed was ook van Tefal, maar in ieder geval meer dan 20 jaar oud. Alsof het zo moest zijn gaf in diezelfde week ook mijn strijkplank de geest, maar zeker net zo oud. Wasmachine tegen de 20, droger nog ouder, vriezer zeker 15 jaar. En alles wordt en werd volop gebruikt.

Pas maar op wat u zegt. Mochten de verzonnen regeltjes doorgang gaan vinden, dan moet u gaat bijbetalen. Doordat u zuiniger omgaat met uw aankopen verdiend de fabrikant minder. Juist door goede kwaliteiten zijn er fabrikanten failliet gegaan omdat niemand meer een nieuwe nodig had.
Als een wasmachine een levensduur zou krijgen van 10 jaar, dan doet u er al 2 keer zo lang mee. Dan moet u het dubbele gaan betalen om gelijk te komen met gebruikers die er wel 10 jaar mee doen.

[Nijogeth]

Ja, op zich ook een goede. Kosteloos repareren tot aan de levensverwachting, na de levensverwachting gaat de consument iedere extra maand een vergoeding betalen.

[Lady1234]

Mijn voorgaande Mieles zijn ruimschoots volwassen, volgens de oude wet, geworden.

En zo zuinig ga ik niet om met mijn aankopen, worden heel normaal gebruikt.

Maar goed over een maand of twee ga ik verhuizen, als er dan iets de geest geeft, kapot valt of gekraakt wordt, kan ik dat misschien nog hier en daar claimen als non-conform.

[moederslink]

Er kan n.m.m slechts een gemiddelde levensduur aangeven worden.
De levensduur hangt van teveel factoren af :
- intensief gebruik vd wasmachine , bv een gezin van 5 personen gebruikt de machine dagelijks
- een alleenstaande misschien hooguit een keer per week.
Ontdooi je een vriezer regelmatig? Zit die altijd stampvol of maar half vol?
Verhuis je regelmatig en worden de apparaten dan slecht vervoerd?

Ik heb 3 apparaten , de wasmachine, de koelkast, de vriezer zijn alle 3 nu bijna 27 jaar oud. Er mankeert nog niets aan en bv de wasmachine wordt de laatste 15 jaar niet meer zo intensief gebruikt.

[Lady1234]

Wasmachine tegen de 20, droger nog ouder, vriezer zeker 15 jaar. En alles wordt en werd volop gebruikt.

Het is natuurlijk wel zo dat die apparaten in de laatste jaren vele malen energiezuiniger zijn geworden. Dus heeft vervanging ook een positief effect op het energieverbruik.

Nou dat energiezuiniger valt dus wel tegen. Alsof het maken van nieuwe apparaten geen elektra en materiaal kost. En alsof een nieuw apparaat niets kost. Dus waar is de winst?

[Ivo.w]

Dit soort zaken zijn door de verkoper niet te onderzoeken. Dus nee, dit moet geen plicht worden voor de verkoper.

Als je zoiets al verplicht wil stellen voor bepaalde productgroepen, dan moet je die verplichting bij de fabrikant of importeur neerleggen en zorgen dat deze het aan de eindklant vermeldt. Bijvoorbeeld met een vermelding op de verpakking.

Maar dan nog is er de grote vraag: wat ga je precies vermelden, hoe ga je het testen en mag de consument daar dan ook rechten aan ontlenen? Bij lampen staat al jaren op de verpakking een te verwachten levensduur. Maar dat is nadrukkelijk geen minimum levensduur, maar de levensduur waarbij 80% van de geteste batches het nog moet doen. (bijna) 20% van de geteste producten valt dus in de testopstelling al eerder uit. Alleen al daarom kun je er als consument in beginsel geen rechten aan ontlenen wanneer jouw exemplaar minder lang mee gaat dan het aantal te verwachten branduren.
Daarnaast staat een testopstelling in specifieke omstandigheden. Bij de consument thuis zijn die omstandigheden per definitie anders dan in de testopstelling. Dat geldt voor elk product wat door een fabrikant getest wordt. Daarom is het koppelen van rechten aan een 'te verwachten levensduur' in mijn ogen nogal onwenselijk.

Juist in deze tijd waarin iedereen op laagdrempelige wijze met de hele wereld kan communiceren, lijkt mij het overbodig om zulke regelgeving op te leggen. Fabrikanten (merken) van producten die niet lang mee gaan, krijgen negatieve reviews en daarmee krijgen de producten vanzelf verminderde marktwaarde. En eigenlijk lijkt dat al decennia lang prima te werken. Mensen zijn immers nog altijd bereid om meer te betalen voor een wasmachine van Miele, dan voor een machine van Beko. Simpelweg omdat de praktijk uitwijst dat de gemiddelde Miele stukken langer meegaat dan de gemiddelde Beko.

[Lady1234]

Een tijdje terug had ik wat lampjes nodig, hadden de geest gegeven en omdat ik geen zin had om een tijdblok voor een bouwmarkt af te spreken, heb ik die via internet besteld. Een deceptie. Drie lampjes van de zes, had voor de zekerheid dubbel besteld, gingen binnen de kortste keren kapot.

Ik heb gewoon een mailtje naar dat bedrijf gestuurd en mijn beklag gedaan. Per omgaande kreeg ik een mail met excuses en het geld stond twee dagen later op mijn rekening.

Het hoeft allemaal niet in wetten gevat.

En de armoe van mijn was in mijn huis te drogen hangen, hoef ik niet. Met een doodgewone luchtdroger is het binnen de kortste keren droog en zacht en pluisvrij.

Een rekje rond de kachel is gelukkig lang geleden.

[NeoDutchio]

Mensen zijn immers nog altijd bereid om meer te betalen voor een wasmachine van Miele, dan voor een machine van Beko. Simpelweg omdat de praktijk uitwijst dat de gemiddelde Miele stukken langer meegaat dan de gemiddelde Beko.

En laat Beko nu de moeder zijn van Grundig. Geen onaardig merk, heel basic en qua levensduur echt niet verkeerd. En met een vanafprijs van €329 bij BCC zit die in een heel ander segment als Miele die vanaf €749,- te verkrijgen is. Miele zal dus minimaal de dubbele levensduur moeten hebben om goedkoper uit te zijn. Ik zeg bewust minimaal. Ontwikkelingen staan niet stil en machines worden steeds zuiniger. Als een Miele 20 jaar mee gaat zat deze meer stroom verbruikt hebben dan 2x een Beko waarbij de 2de Beko zuiniger is dan de eerste.
Het is dus maar net hoe je rekent.

[witte angora]

Toen ik op zoek was voor uiteindelijk mijn Zanussi wasmachine werd ik bij de MM voor gek versleten. Ik moest op zijn minst een Bosch, en eigenlijk een Miele kopen, Want: een Miele zou 5000 wasbeurten meegaan. Onzin, want dat ding gaat 2500 wasbeurten mee, de helft dus. En toch blijven drammen, ondanks dat ik hem uiteindelijk weg heb gestuurd.

Klacht ingediend met de opmerking: 'ik draai gemiddeld 5 wassen per maand, dat zijn er 60 per jaar. Leg mij nou eens uit wat ik op mijn leeftijd nou met een machine moet die zogenaamd 5000 wassen kan draaien'. Het gezicht van de manager veranderde op dat moment richting irritatie/oorlog richting zijn verkoper.

Maar denk daar in het kader van dit topic toch ook maar eens over na.