Huishoudelijke hulp via gemeente

Lia Oosterbaan kan zelfstandig wonen met ondersteuning van haar zus, huishoudelijke hulp via de gemeente Smallingerland, thuiszorg die haar dagelijks helpt met wassen en aankleden en een tweewekelijks bezoek van een GGZ-medewerker. Lia krijgt al 18 jaar wekelijks huishoudelijke hulp via de gemeente Smallingerland. Zo’n vier uur per week. Iemand die haar huis poetst en helpt met de boodschappen. Inmiddels zit ze al twee maanden zonder hulp. Haar huis raakt vervuild en haar bed is al twee maanden niet verschoond. Lia zegt: ‘Ik voel mij in de steek gelaten. Ze nemen helemaal geen contact meer met mij op.’

Vies huis

Lia begrijpt niet waarom ze haar huishoudelijk hulp niet meer krijgt. Begin november ontvangt ze een brief van de gemeente dat ze een formulier moet invullen om haar huishoudelijke hulp te verlengen. Op 22 december loopt namelijk het huidige contract af. Lia stuurt op 5 november de gewenste informatie op en krijgt een week later de bevestiging van Carins: ‘We hebben uw melding ontvangen. Carins voert voor de gemeente Smallingerland de Wmo uit. Een medewerker neemt contact met u op.’ Maar vervolgens wordt het oorverdovend stil. Haar zus Nellie en een medewerker van de GGZ trekken veelvuldig bij de gemeente en Carins aan de bel. Lia zit in februari nog steeds in een vies huis. Zus Nellie schakelt uiteindelijk de hulp in van Radar.

Kapot door de spanning

Haar zus Nellie heeft al diverse keren gebeld met de gemeente Smallingerland en Carins. Ze heeft zelfs gemaild met de tekst: dit is een noodkreet! Maar ze krijgt alleen een ultrakorte reactie: ‘excuus voor de ontstane situatie. We noteren dat het spoed is’ en daarna hoort ze niets. Nellie is boos. ‘Mijn zus Lia gaat door de spanning kapot. Ze heeft schizofrenie en het ging zo goed met haar. We weten niet meer wat we kunnen doen. Radar is onze enige hulp om door te dringen bij Carins, die instelling die de Wmo voor de gemeente Smallingerland uitvoert.’ Lia kan niet zonder huishoudelijke hulp zelfstandig wonen. ‘Ik heb 7,5 jaar opgenomen geweest. Bijna acht jaar. Ik weet wat het is om achter gesloten deuren te zitten en dat wil ik nooit weer’, zegt Lia met tranen in haar ogen.

Naar elkaar wijzen

Onduidelijk is waarom zo’n verlenging zo lang moet duren. Fons Hendriks klimt zoals altijd in de telefoon. Ook hij stuit op een ‘kafkaëske situatie’ waar niemand zijn verantwoordelijkheid neemt en alle partijen naar elkaar wijzen. Zowel de gemeente Smallingerland als Carins willen niet voor camera reageren. Een woordvoerder van Carins zegt tegen Fons: ‘Er komt hier meer werk binnen dan we kunnen oppakken.’ Volgens hem wordt de indicatie nu ambtshalve verlengd alleen was dat nog niet aan Lia doorgegeven. Fons belt ook met de gemeente Smallingerland. De woordvoerster zegt: ‘Ik weet ook niet waarom het zo lang moet duren.’ 

Schriftelijke reactie

Fons ontvangt onderstaande schriftelijke reactie: ‘De gemeente Smallingerland en Carins betreuren het ten zeerste dat mensen langer moeten wachten op onderzoek naar hun ondersteuningsbehoefte. In de afgelopen periode is duidelijk geworden dat eerder genomen maatregelen nog niet voldoende effect hebben. Vorige week is besloten om een aantal cliënten dat al eerder ondersteuning in de vorm van huishoudelijke hulp heeft gehad en al langer wacht niet opnieuw te onderzoeken. Deze mensen krijgen een tijdelijke verlenging van deze indicatie tot het heronderzoek heeft kunnen plaatsvinden.’

Antwoorden op de door Fons gestelde vragen:

1: Wie is verantwoordelijk voor het afgeven van de indicaties?

‘De gemeente Smallingerland is verantwoordelijk. Carins onderzoekt de situatie en de behoefte aan een voorziening en adviseert daarna de gemeente daarover. De gemeente geeft daarop de beschikking af.’

2: Wie is verantwoordelijk voor dat dit kan gebeuren (wachtlijsten – aflopen van indicaties)?

‘Net als andere gemeenten in Nederland merken we een toename in het aantal meldingen Wmo door een wijziging van het rijksbeleid op het gebied van het abonnementstarief. Als gemeente Smallingerland zijn we verantwoordelijk voor het adequaat organiseren van de afhandeling hiervan.’

3: Waarom is er geen communicatie met cliënten geweest?

‘We doen ons best om zo zorgvuldig mogelijk te communiceren. O.a. op de website van Carins, maar ook in telefonische communicatie wordt aangegeven dat er sprake is van langere wachttijden. Als dit niet goed over is gekomen bij deze cliënt en ook bij anderen, dan spijt ons dit zeer.’

Hulp is geweest

Uiteindelijk is de ernst van de situatie doorgedrongen en krijgt Lia vanaf woensdag 12 februari weer huishoudelijke hulp. En ja, de hulp is daadwerkelijk geweest! Lia en Nellie zijn dolblij. Heeft u ook een probleem en wil je  de hulp van Fons Hendriks inschakelen? Stuur dan een mail naar Radar.