Radar checkt: Patiënt regelmatig onterecht geweigerd bij huisartsoverstap

Mensen die een nieuwe huisarts zoeken worden regelmatig ten onrechte geweigerd. Dat concludeert de Autoriteit Consument & Markt na een enquête onder huisartsen. De Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) en de Patiëntenfederatie Nederland gaan samen met de ACM de richtlijnen voor overstappen beter onder de aandacht brengen.

Radar besteedde meerdere keren aandacht problemen bij de overstap naar een andere huisarts. In de uitzending van 28 januari het verhaal van Corina Suciu. Zij had geen klik met haar huisarts en ging op zoek naar een nieuwe. Die zoektocht duurde erg lang, maar na de uitzending van Radar was er toch goed nieuws voor Corina. In maart 2018 vertelden Elske en Wilko hun verhaal bij Radar. Zij waren na een verhuizing op zoek naar een huisartsenpraktijk in hun nieuwe woonplaats.

Op de hoogte blijven van het laatste nieuws over huisartsen? Volg dan het onderwerp 'Huisarts'

Volgens Martijn Snoep, bestuursvoorzitter van de ACM, zijn patiënten vrij in hun keuze. Voor huisartsen is het niet toegestaan om onderling afspraken te maken die een overstap belemmeren.

Duidelijkheid in regels voor huisartsen

In de nieuwe brochure 'Wisselen van huisarts' staat op welke gronden een huisarts een patiënt mag weigeren. Dat kan bijvoorbeeld als de praktijk vol is, of als er een te grote reisafstand is tussen patiënt en huisarts. Werkgebieden onderling verdelen is in de Mededingingswet verboden. Het alleen aannemen van patiënten uit een bepaald postcodegebied is dus niet toegestaan.

Eén op de vijf artsen zegt onterecht nee tegen een nieuwe patiënt. Uit een onderzoek van de ACM onder huisartsen komen verschillende redenen naar voren waarom een patiënt geweigerd wordt. Het blijkt dat een weigering vaker voorkomt bij artsen die niet goed op de hoogte zijn van de regels. Doktoren geven ook aan het soms niet netjes te vinden om patiënten van een andere arts over te nemen. 94% van de huisartsen vindt wel het belangrijk dat patiënten zelf een praktijk kunnen kiezen.

Forumreacties

46
  • Door Radar

Een docent krijgt in 2013 tijdens haar werk een zware plaat op haar hoofd. De school erkent schuld. De gevolgen zijn groot, want ze is na het ongeluk niet meer in staat om te werken en ze wordt uiteindelijk ontslagen. Haar inkomen keldert. Ze is afgekeurd en krijgt een WIA-uitkering. Ze schakelt meteen na het ongeval haar rechtsbijstandverzekering in. Nu, vijf jaar later, strijdt ze nog steeds voor een schadevergoeding. Waarom duurt dat zo lang, terwijl de schuldvraag duidelijk is en de school ook de verantwoordelijkheid erkent? De hele serie: 11 februari: Radar checkt: Eindeloze strijd voor schadevergoeding via rechtsbijstandsverzekering 18 februari: Radar checkt: Achmea komt niet zomaar van Fons af 25 februari: Radar checkt: Update rechtsbijstandszaak Achmea 4 maart: Update Achmea: medisch dossier bekeken | Radar checkt 11 maart: Update Achmea: Alle benodigde informatie is binnen | Radar checkt 18 maart: Achmea-update: Dankzij Radar is proces versneld | Radar checkt 8 april: Update Achmea: Schikking getroffen | Radar checkt

  • Door Costnix

“Wij betalen niet uit, wat er ook gebeurt” om en bekende reclamekreet te parafraseren.

  • Door Har45

Letselschadezaken duren over het algemeen vrij lang. Dit heeft onder andere te maken met de complexiteit van de zaak. Naast de de feitelijke en juridische omstandigheden zorgt een lange afwikkeling de medische toestand van het slachtoffer. De eind of totale schadevergoeding hangt onder andere af van de aard en ernst van het opgelopen letsel. Het opgelopen letsel van het slachtoffer kan echter pas definitief worden vastgesteld op het moment dat het slachtoffer een ‘medische eindtoestand’ heeft bereikt. Dit betekent dat het slachtoffer volledig is hersteld, of niet verder zal herstellen. De letselschade kan dus niet eerder worden afgewikkeld voordat de medische eindtoestand is bereikt. LETWEL: Een goede jurist/advocaat of rechtsbijstand verzekeraar draagt wel zorg voor dat het slachtoffer een juiste bevoorschotting ontvangt zodat het slachtoffer niet in financiële nood zal komen.