Een tattoo in het buitenland: wat zijn de risico’s?

Hoe werkt het in Nederland?

Om in Nederland als tatoeëerder aan de slag te gaan, heb je een vergunning nodig van de GGD. Deze wordt alleen afgegeven als er eerst een inspectie is geweest en de tatoeëerder voldoet aan de regels. Denk bijvoorbeeld aan een hygiënische manier van werken of het gebruik van goedgekeurde inkt.

Hoe goed ben je beschermd?

In Nederland is de consument dus beschermd bij het laten zetten van een tattoo, maar in het buitenland is dit zeker niet altijd het geval. Zorg daarom dat je goed op de hoogte bent van de regels in het land waar je eventueel van plan bent een tattoo te laten zetten. Let daarbij vooral op de hygiëneprotocollen en of een tatoeëerder gediplomeerd moet zijn. Mocht je uiteindelijk van plan zijn toch een tattoo te laten zetten, bekijk dan eerst de socialmediakanalen of website van de tatoeëerder om de professionaliteit te beoordelen. 

Taalbarrière

Iets anders dat voor problemen kan zorgen in het buitenland is de taalbarrière. In sommige ontwerpen zit het verschil in de details. Hoe leg je gedetailleerd uit wat voor tattoo je wilt laten zetten als je geen gemeenschappelijke taal spreekt met degene die hem gaat zetten? Ga daarom pas over tot het zetten van de tatoeage als je 100 procent zeker bent over het ontwerp. Zijn er bepaalde details die je anders wilt, maar die je niet kunt overbrengen? Dan is het beter om geen tattoo te nemen en te wachten tot je terug bent in Nederland.

Garantie

Iets anders dat kan opspelen is de garantie die je hebt. Als je in Nederland niet tevreden bent over (onderdelen van) je tattoo, kun je vaak nog terug naar de artiest om het een en ander te herstellen. Dat is wat lastiger als de tattoo-artiest zo’n 3000 kilometer verderop zit. En mocht er iets goed mis gaan (denk aan lelijke ontstekingen) dan is het een stuk lastiger een juridische zaak in het buitenland te beginnen dan in Nederland.