Conservatrix failliet – reactie Ministerie van Financiën

'De opvangregeling levensverzekeraars is op 1 januari 2019 met de inwerkingtreding van de Wet herstel en afwikkeling van verzekeraars vervallen. In de toelichting bij die wet is hierover gezegd dat de opvangregeling levensverzekeraars niet meer goed toepasbaar was vanwege nieuwe Europese regels op het gebied van geoorloofde staatssteun, die een zogenoemde burden sharing (lastenverdeling) van aandeelhouders en schuldeisers voorschreven die onder de opvangregeling niet mogelijk was.

De Wet herstel en afwikkeling van verzekeraars is opgesteld in 2016 en 2017 en in november 2017 aan de Tweede Kamer aangeboden. In mei 2017 was Conservatrix met toepassing van de overdrachtsregeling overgedragen aan Trier waarmee ook afspraken waren gemaakt over verbetering en instandhouding van de kapitaalpositie. Er was op dat moment geen aanleiding (gelet op de afspraken met Trier) en geen grond (gelet op de voorwaarden van de Europese Commissie) om voor Conservatrix een bijzondere voorziening te treffen.

Het faillissement voor de ruim 71.000 polishouders van Conservatrix is een hard gelag. Nu het faillissement is uitgesproken breekt voor hen een onzekere tijd aan. Helaas is op dit moment nog niet duidelijk wat de precieze gevolgen van het faillissement voor de polishouders zijn. Die zijn afhankelijk van de waarde van de bezittingen van Conservatrix en de keuzes die de curatoren in de komende tijd zullen moeten maken. Zo zullen de curatoren in het belang van de polishouders onderzoeken of de verzekeringen van Conservatrix kunnen worden overgedragen aan een andere verzekeraar die financieel gezond is.'

Radar wil vervolgens weten waarom deze opvangregeling - betaald door de verzekeraars - wordt gezien als staatssteun als de overheid niets betaalt?

'De opvangregeling voldeed niet meer aan de staatssteunregels vanwege de aanpassing van die regels door de Europese Commissie (EC) na de bancaire crisis. Dit omdat de overheid geen mogelijkheid had in de opvangregeling om schuldeisers en aandeelhouders eerst te bail innen (leningen afschrijven en aandelen afstempelen naar nul), voordat de verzekeraar (Conservatrix) de staatssteun via de opvangregeling zou krijgen. Bestaande schuldeisers en aandeelhouders van Conservatrix, mogen niet zomaar een voordeel halen uit het feit dat deze onderneming steun krijgt van de overheid. Als dat gebeurt is er sprake van ongeoorloofde staatssteun.

In het geval van de opvangregeling betalen uiteindelijk de verzekeraars de steun. Echter omdat dit afgedwongen wordt door de overheid (die bepaalt de voorwaarden) wordt dit door de EC gezien als staatssteun vanuit de overheid.'

En waarom is een stroppenpot voor verzekeraars bij hoge coronakosten (de zogenoemde catastrofe regeling) waar de overheid de achtervang is (en niet de verzekeraars) dan wel toegestaan?

'Wat betreft de catastrofe regeling die voor de basisverzekeraars wel is toegestaan. Hier gaat het ook om een regeling van de overheid, welke onderdeel is van de zorgverzekeringswet, waarbij de overheid nu een deel van de extra zorgkosten betaald aan zorgverzekeraars die veroorzaakt wordt door Covid-19.

Deze regeling is van toepassing voor alle zorgverzekeraars die de basisverzekering uitvoeren. Omdat de basisverzekering een sociale verzekering is, waar de overheid voor verantwoordelijk is, zijn de Europese staatssteunregels die hierop van toepassing zijn een stuk minder streng dan de staatssteunregels voor gewone verzekeraars en banken.

Alleen al om die reden is deze regeling niet te vergelijken met de opvangregeling verzekeraars.'