Het is echter niet bewezen dat dit middel ook echt iets doet. Sterker nog, het is toxisch en kan daardoor schadelijk voor je zijn. Blijkbaar weet de medewerker ook niet dat dit 'antibioticum' sinds 2016 volgens Europese wetgeving al niet meer mag worden verkocht als voedingssupplement of levensmiddel. Waarom is het dan toch nog verkrijgbaar in de winkel en ook online?

Colloïdaal zilver mag sinds 2002 niet meer verkocht worden als voedingssupplement of als levensmiddel gebruikt worden. Dit volgt uit de Europese wetgeving. De Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (NVWA) is in 2016 begonnen met het handhaven van dit verbod. Het mag niet meer voor inwendig gebruik worden geadviseerd en dus is een doseeradvies feitelijk niet van toepassing. Wanneer er wel een doseeradvies op de verpakking staat, is het product een levensmiddel. Echter, wordt het zilverwater niet alleen voor uitwending gebruik toegepast.

Jan de Laat gebruikt zilverwater al jaren bij griep of verkoudheid, zowel inwendig als uitwendig. 'Mijn vrouw gebruikt het en de buren willen het wel eens komen halen voor een slokje of als ze een brandwondje hebben.' Ankie van Leeuwen heeft dagelijks een half jaar zilverwater gedronken. Zij heeft het zilverwater op aanraden van een plaatselijke reformwinkel gebruikt tegen een ontstoken vingernagel, bij haar heeft het niet geholpen. 'Er werd gezegd dat de schimmels en ontstekingen uit je lichaam zouden verdwijnen door het zilver in het water.'

Diverse websites en winkels waaronder de Vitaminstore adviseren het nog steeds om in te nemen. 'Het is een natuurlijk antibioticum, voor op de huid en je kan het innemen om te detoxen', luidt het advies. 'Ik zou om te beginnen drie keer daags 20 druppels in een glas water doen', vertelt een andere verkoper. Er zijn online diverse producenten van zilverwater te vinden. Na telefonisch contact blijken vier van de vier geraadpleegde aanbieders ook inwendig gebruik aan te raden met uiteenlopende doseeradviezen. Op de etiketten van de zilverwaterflesjes staat meestal: niet voor inwendig gebruik. Dit moet dan ook op de flesjes vermeldt staan. Toch zien we ook het volgende voorbij komen. Op één van de flesjes staat: 'Sinds de oudheid heeft mensheid zilveroplossingen gebruikt om pathogene te bestrijden en ziekte te voorkomen. Desondanks dwingen huidige Europese richtlijnen ons te vermelden dat dit product alleen uitwendig gebruikt mag worden. We laten u de keuze.' Toxicoloog aan het Universitair Medisch Centrum Groningen Daan Touw vertelt: 'Dat slaat nergens op. Een volstrekte onjuiste voorstelling van zaken. Het feit dat de geschiedenis erbij wordt gehaald en dat tegenover de mening van de Europese Voedsel en Warenautoriteit wordt gezet, dat is misleiding.'

Radar vroeg toxicologen naar wat het zilverwater bij inwendig gebruik kan doen. Touw vertelt: 'Antibiotica zijn werkzaam tegen bacteriën. Colloïdaal zilver maakt geen onderscheid tussen lichaamseigen cellen en bacteriën en lichaamsvreemde cellen. Het brengt dus niet alleen schade op de bacteriën maar ook schade op het slijmvlies van het maag-darmkanaal. Het kan dus overal destructieve werking uitoefenen.' Paul Scheepers, toxicoloog van het Radboudumc legt uit: 'Ook zou het kunnen dat het zilver wordt opgenomen en zich via het lichaam verspreidt en cellulaire schade kan aanrichten in interne organen.'

'Het is niet zo dat de spermatozoön de zaadcellen direct kapot maken, maar het dna wat ze bij zich dragen dat wordt wel beschadigd. En op het moment dat dat fuseert met een eicel kan het dus leiden dat tot een nakomeling die niet levensvatbaar is of een nakomeling met aangeboren afwijking', zegt Touw. 

Naast zilver zijn platina en goud mineralen die niet in voedingssupplementen en levensmiddelen gebruikt mogen worden. Dit is vastgelegd in de Europese regelgeving. Zo mag zilver pas gebruikt worden als het is toegevoegd aan een positieve lijst en om op die positieve lijst te komen, moet de veiligheid en de bio beschikbaarheid zijn aangetoond. De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid doet die beoordelingen. Voor zilver waren onvoldoende data beschikbaar voor EFSA om iets over de veiligheid te kunnen zeggen. De veiligheid is dus niet aangetoond en dus mag het niet inwendig worden gebruikt. 'Er zijn geen studies gedaan naar de effectiviteit bij vorm van chronische ontsteking of infectie dan ook, wat we wel weten is dat het toxisch is. Afwegend het risico op genotoxiciteit tegen het beperkte effect tegen bacteriën moet ik het gebruik van colloïdaal zilver ten zeerste afraden', legt Touw uit.